Σε παγκόσμιο επίπεδο, το πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης γίνεται όλο και πιο σοβαρό και ο τομέας της εκπαίδευσης δεν αποτελεί εξαίρεση. Ο μεγάλος αριθμός πλαστικών προϊόντων που χρησιμοποιούνται στην πανεπιστημιούπολη όχι μόνο ασκεί μεγάλη πίεση στο περιβάλλον, αλλά και ενεργοποιεί ευρύτατη ανησυχία και βαθιά αντανάκλαση στο ζήτημα της πλαστικής ρύπανσης σε όλους τους τομείς της κοινωνίας.
Κατάσταση της πλαστικής ρύπανσης στην πανεπιστημιούπολη
Στην πανεπιστημιούπολη, η χρήση πλαστικών προϊόντων είναι σημαντική. Κάθε μέρα, οι μαθητές χρησιμοποιούν πλαστικά μπουκάλια μίας χρήσης, συσκευασία, πλαστικά χαρτικά κ.λπ., που συνεχίζουν να αυξάνουν τα πλαστικά απόβλητα στην πανεπιστημιούπολη. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας των περιβαλλοντικών οργανώσεων, η ποσότητα πλαστικών αποβλήτων που παράγονται από ένα σχολείο μεσαίου μεγέθους μπορεί να φτάσει σε αρκετούς τόνους ετησίως, γεγονός που αποτελεί τεράστιο βάρος για το περιβάλλον.
Η πλαστική ρύπανση στην εκπαίδευση προέρχεται από τρεις κύριους τομείς: τα χαρτικά και τα προμήθειες διδασκαλίας, η τροφοδοσία πανεπιστημιουπόλεων και τα γεγονότα δραστηριότητας. Πρώτον, χαρτικά όπως πλαστικά στυλό, κυβερνήτες και φακέλους που χρησιμοποιούνται από τους μαθητές σε καθημερινή βάση, καθώς και μεγάλο αριθμό βιβλίων που καλύπτονται από πλαστικά και βιβλία άσκησης, έχουν γίνει μια σημαντική πηγή πλαστικής ρύπανσης. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, ένα σχολείο μεσαίου μεγέθους μπορεί να παράγει εκατοντάδες κιλά πλαστικών χαρτικών απορριμμάτων ανά εξάμηνο.
Δεύτερον, η πανεπιστημιούπολη είναι επίσης μια σημαντική πηγή πλαστικής ρύπανσης. Τα πλαστικά επιτραπέζια σκεύη, τα μπουκάλια ποτών, οι συσκευασίες τροφίμων κ.λπ. χρησιμοποιούνται ευρέως στην πανεπιστημιούπολη, φέρνοντας ένα βαρύ φορτίο στο περιβάλλον της πανεπιστημιούπολης. Μια έρευνα από έναν Σύνδεσμο Προστασίας Περιβάλλοντος Φοιτητών Κολλεγίου διαπίστωσε ότι οι μαθητές στο σχολείο καταναλώνουν περισσότερα από 10.000 κομμάτια πλαστικών μπουκαλιών και επιτραπέζιων μπουκαλιών μίας χρήσης κάθε εβδομάδα και τα περισσότερα από αυτά τα πλαστικά απόβλητα δεν ανακυκλώνονται και απορρίπτονται αποτελεσματικά.
Επιπλέον, ένας μεγάλος αριθμός πλαστικών πανό, σημαίες και διακοσμήσεις χρησιμοποιούνται συχνά σε διάφορες δραστηριότητες και εκδηλώσεις που οργανώνονται από το σχολείο. Αυτά τα στοιχεία συχνά απορρίπτονται αμέσως μετά το συμβάν, επιδεινώνοντας περαιτέρω το πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης.
Ενόψει αυτού του προβλήματος, ο τομέας της εκπαίδευσης έχει αρχίσει να υιοθετεί μια σειρά μέτρων για τη μείωση της πλαστικής ρύπανσης και την προώθηση της κατασκευής πράσινων πανεπιστημιουπόλεων. Πρώτα απ 'όλα, πολλά σχολεία έχουν αρχίσει να υποστηρίζουν τη χρήση φιλικών προς το περιβάλλον χαρτικά, ενθαρρύνοντας τους μαθητές να χρησιμοποιούν επαναχρησιμοποιήσιμα στυλό και μολύβια και φιλικές προς το περιβάλλον τσάντες. Ένα δημοτικό σχολείο ξεκίνησε ακόμη και μια "χωρίς πλαστική χαρτική ημέρα", στην οποία οι μαθητές χρησιμοποίησαν σπιτικά φιλικά προς το περιβάλλον υλικά για να αντικαταστήσουν τα πλαστικά χαρτικά, επιτυγχάνοντας καλά αποτελέσματα.
Κοινή χρήση περιπτώσεων: Επιτυχημένες πρακτικές της Πράσινης πανεπιστημιούπολης
Ορισμένα σχολεία στο εσωτερικό και στο εξωτερικό έχουν επιτύχει αξιοσημείωτα αποτελέσματα στην οικοδόμηση πράσινων πανεπιστημιουπόλεων. Για παράδειγμα, ένα γυμνάσιο στο Πεκίνο έχει μειώσει επιτυχώς τα πλαστικά απόβλητα κατά 70% μέσω της εφαρμογής ενός προγράμματος "χωρίς πλαστικά χωρίς πανεπιστημιούπολη". Το σχολείο όχι μόνο προωθεί τα επαναχρησιμοποιήσιμα και φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα στο σχολείο, αλλά και ενεργά πραγματοποιεί δραστηριότητες δημοσιότητας για την προστασία του περιβάλλοντος για την αύξηση της περιβαλλοντικής συνείδησης των εκπαιδευτικών και των φοιτητών. Επιπλέον, ένα πανεπιστήμιο στην Καλιφόρνια, ΗΠΑ, συνειδητοποίησε την επινοητική χρήση πλαστικών αποβλήτων στην πανεπιστημιούπολη, εισάγοντας ένα προηγμένο σύστημα ταξινόμησης και ανακύκλωσης αποβλήτων, το οποίο έχει γίνει πρότυπο για πράσινες πανεπιστημιουπόλεις σε όλο τον κόσμο.
Όσον αφορά την τροφοδοσία πανεπιστημιουπόλεων, τα σχολικά κυλικεία προωθούν επίσης ενεργά τα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος. Πολλά πανεπιστημιακά κυλικεία έχουν αρχίσει να υιοθετούν βιοαποικοδομήσιμα επιτραπέζια σκεύη και να δημιουργήσουν ειδικούς κάδους ανακύκλωσης για να ενθαρρύνουν τους μαθητές να διαχωριστούν τα απόβλητα. Ένα πανεπιστημιακό κυλικείο εισήγαγε πρόσφατα ένα νέο βιοαποικοδομήσιμο πλαστικό πιάτο, το οποίο έχει επαινεθεί ευρέως από τους μαθητές και τους δασκάλους.
Επιπλέον, τα σχολεία έχουν αρχίσει να επικεντρώνονται στην περιβαλλοντική συνειδητοποίηση κατά την οργάνωση δραστηριοτήτων. Πολλά σχολεία έχουν επιλέξει να χρησιμοποιήσουν επαναχρησιμοποιούμενα πανιά και σημαίες για να μειώσουν τη χρήση πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης. Εν τω μεταξύ, ορισμένα σχολεία έχουν επίσης βελτιώσει την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των φοιτητών και καλλιεργούσαν τις πράσινες συνήθειες διαβίωσης μέσω προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
Οι εμπειρογνώμονες της βιομηχανίας επισημαίνουν ότι η επίλυση του προβλήματος της πλαστικής ρύπανσης στην εκπαίδευση απαιτεί τις κοινές προσπάθειες ολόκληρης της κοινωνίας. Εκτός από την ενεργό συμμετοχή των σχολείων και των φοιτητών, η κυβέρνηση και οι επιχειρήσεις θα πρέπει επίσης να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση μπορεί να προωθήσει την έρευνα και την ανάπτυξη και την προώθηση φιλικών προς το περιβάλλον υλικό μέσω καθοδήγησης πολιτικής και οικονομικής υποστήριξης. Οι επιχειρήσεις μπορούν να παράγουν περισσότερα πράσινα χαρτικά και επιτραπέζια σκεύη μέσω της τεχνολογικής καινοτομίας.
Μελλοντικές προοπτικές: Δημιουργία πράσινης πανεπιστημιούπολης
Στο μέλλον, ο τομέας της εκπαίδευσης θα συνεχίσει να προωθεί τα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και να προσπαθήσει να επιτύχει αποτελεσματική διαχείριση της πλαστικής ρύπανσης. Μέσω του συνδυασμού της τεχνολογικής καινοτομίας και της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, τα σχολεία θα γίνουν σταδιακά "ζώνες μηδενικής ανοχής" για πλαστική ρύπανση. Ταυτόχρονα, τα σχολεία θα εκπαιδεύσουν επίσης περισσότερους περιβαλλοντικά συνειδητούς νέους για να συνεισφέρουν στη βιώσιμη ανάπτυξη της κοινωνίας.
Συνολικά, αν και το πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης στον τομέα της εκπαίδευσης είναι σοβαρό, μέσω των κοινών προσπαθειών όλων των μερών, η κατασκευή πράσινων πανεπιστημιουπόλεων επιτυγχάνει σταδιακά αποτελέσματα. Στο μέλλον, με την αυξανόμενη συνειδητοποίηση της προστασίας του περιβάλλοντος και της τεχνολογικής προόδου, έχουμε λόγο να προσβλέπουμε σε ένα πιο φιλικό προς το περιβάλλον και υγιές εκπαιδευτικό περιβάλλον.
